Evenementen, we zijn er dol op hier bij Culisjors.nl. Bier in feestelijke plastic bekers en er is altijd wel iets te smikkelen. Met een beetje geluk tref je er de perfecte hamburger, of op zijn minst een fijne portie kibbeling. Ja, wij komen er graag. Vorig weekend verzamelden de foodtrucks aller landen zich te Tilburg voor een fijn samenzijn. De Smaakkaravaan genaamd. Een evenement waar je als Tilburgs grootste culinaire blog nu eenmaal niet mag ontbreken. Toen de poorten eenmaal open gingen stonden wij uiteraard met de neus vooraan.Een snelle scan over het terrein leert ons dat de organisatie de trends in het culinaire landschap goed in de gaten heeft gehouden. Meer frituur, minder bbq! Uitstekend. Tevreden stippelen we onze route uit. Die start bij de meest opvallende verschijning van dit foodtruckfestival. Jazeker, een boot.
Bakboord heet ‘ie. Dat betekent links. Of rechts, daar willen we vanaf wezen. De maritieme wereld blijft er nu eenmaal één vol geheimen en raadsels. Bij bakboord is de specialiteit gebakken mosselen maar als amuse presenteren ze loempia’s. Vis of krab. Dan is de keuze snel gemaakt natuurlijk, we bestellen ze allebei. De loempia’s zijn gedraaid door een echte Vietnamees weet de vriendelijke bediening ons te melden. Het blijkt al snel dat vis en krab in dat land een soort zelfde taalverwarring oplevert als stuur- en bakboord in het onze. De voorraad is wat door mekander afgeleverd, drie visloempia’s later hebben we dan eindelijk een krab exemplaar te pakken. We genieten er niet minder om. Mooie krokante rakkers met een prettig bros mondgevoel. Het bijbehorende eigengemaakte sausje geeft het allemaal net wat meer cachet. Er is gedubbeldipt. Vietnam voelde nog nooit zo dichtbij.
We neutraliseren de smaakpapillen met een kloeke weizener en hobbelen vol goede moed richting Tonny’s Fried Chicken. “Gooi het mandje maar vol Ton” roepen we hem van een afstandje toe, om zo de wachttijd tot het minimum te beperken. Al snel staan ze voor onze knuistjes te dampen. De krokante kiprotsjes worden gepresenteerd met drie sausjes die je naar believen op mag scheppen. Surinaamse pindasaus, bananenketchup en een ui masala chutney. Geen kwaad woord over die eerste twee hoor maar wat ons betreft hoeft Tonny vanaf nu nog maar één begeleider te serveren. Wat een chutney zeg! Wat een diepgang. Wat een pikanterie! Het combineert als een tierelier met de knapperige brokjes perfect malse kip. En het is geen lullige portie ook zeg. De huig maakt al flinke overuren en we zijn nog maar net begonnen! Gauw nog maar wat ruimte spoelen met een weizener en op naar de volgende.
We sluiten aan in de rij bij Duck&More voor een portie eendenbitterballen. Zes flinke ballen gevuld met een gloedvolle eendenragout. Wat opvalt is de buigzaamheid van de panneerlaag. Het veert mee in plaats van te knisperen. Maar verdomd, het stoort ons niet. Dat kan ook door de prettige mosterdsaus komen waar we de ballen zodanig in dippen dat ze zompig worden. Genieten kan zoveel dimensies hebben mensen. Even langs de bierkraam en op naar meer. Meer bitterballen om precies te zijn.
Want een stukje verderop staan de dames van Smeer’m. Een Tilburgse broodjeszaak die op feesten en partijen graag acte de présence geeft met een bijzonder assortiment bitterballen. We waren bijzonder tevreden toen we zagen dat ze ook de Smaakkaravaan aandeden. In de stad wordt al enige tijd vol bewondering gefluisterd over deze schitterende garnituren. Hoogste tijd dus om ze aan onze altijd met scherp schietende smaakpapillen te introduceren. Daar kregen we geen spijt van zeg. WAT EEN BALLEN! Zo krijg je ze niet vaak. Een portie knapperig plezier met zijdezachte vulling. Het zijn de smaken geitenkaas en chorizo die ons met overslaande falsetstem “magnifiek” deden gillen.
Behoorlijk afgetopt besluiten we nog bij één klein drankje te doen en weldra voldaan huiswaarts te keren. Maar als we al nippend in de vriendelijke snuit van het aan het spit hangende varken van Yammie kijken zwichten we nog eenmaal. Het komt dan wel niet uit de frituur maar als wij een broodje buikspek op de kaart zien staan dan is het nog nimmer gelukt dat te negeren. Die van Yammie mag tot de buitencategorie worden gerekend. Gepresenteerd op een bedje van zoetzure komkommer en afgemaakt met een likje hoisinsaus. Wat een genot, wat een perfectie. Varken zoals varken bedoeld is, chapeau Yammie! Dit broodje mag op geen enkele volgende editie meer ontbreken.
En chapeau Smaakkaravaan! Merci voor de ruimte die jullie het borrelende vet dit jaar hebben gegeven. Let op onze woorden: de trend zet zich door! Dus boek voor volgend jaar maar een vetputje of zes erbij.