Ze draaien maar door daar in Venlo. Onze vrienden van Valuas hebben er weer twee nieuwe smaken bij. Kroketten natuurlijk! En wat maakt ze nou onze vrienden? Dat ze nooit te beroerd zijn even langs onze redactie te piepen om er een paar af te geven. Dit keer een tomaat risotto- en een kaaskroket. Begeleid met een vriendelijk voila kregen we ze in de handjes gedrukt. Zo hebben wij onze snackproducenten het liefst. Op zeker!

Bij het in ontvangst nemen van het pakketje vol krokantie zagen we het meteen al: kleine jongens. Onze vriendelijk gebeitelde glimlach maakte direct plaats voor het nog meer gebeitelde zure mondje. Bij ons ook wel grootmoeders zure mondje genaamd. Zoiets slaat vaak een generatie over naar het schijnt. Afijn, we mokken nog wat door richting frituur, die met zijn vrolijk gepruttel de mondhoeken al snel weer wat naar boven doet krullen.

De trappist die we inschenken voor tijdens het wachten doet de rest. Och die bourgondische inborst, hij is nooit ver weg. Liggen er eenmaal twee door het hete vet gebruinde rakkers voor onze neus, dan is de sfeer al helemaal feestelijk te noemen. Klein of niet, ze zien er heerlijk uit.

En dat zijn ze ook! De tomaat risotto kroket heeft een grof paneerlaagje meegekregen wat een mooi bros mondgevoel geeft. Meteen gevolgd door een heerlijk stukje mediterranée. Warm, fris, zuur, het is de vakantie in je mond. Zachte risotto in combinatie met de knapperige korst. Ronduit delicieus.

Dan de kaaskroket. Voor ons, souflesse liefhebbers, even wennen. Je stelt je toch een beetje in op die kleffe explosie van kaas maar zo zit deze fijn gepaneerde vriend van Valuas niet in elkaar. Nee het is even zoeken maar dan, in al zijn subtiliteit, is daar toch die heerlijke kaassensatie. Een kroketje waarin je blijft happen. Zacht gekruid, korrelige ragout, een magnifieke balans.

Dit zijn geen kroketten voor bij de friet, dit zijn de perfecte borrel rakkers! Lekker aan het einde van de dag. Laten we zeggen een vrijdag, of laat het een zaterdag wezen. Een goed glas van het één of het ander en dan deze krokante toppers ‘on the side’. Och jongens toch. Bourgondischer wordt het niet, neem dat maar van ons aan.