Dat wij bij Culisjors liefhebber van de kroket zijn mag geen verrassing meer heten. Menig maal hebben we op dit adres deze krokante lekkernij al bezongen. De kroket in al zijn diversiteiten: het is nu eenmaal een dankbaar onderwerp op de redactie. Dus toen op een dag het woord ‘Krokettentour’ viel waren we er snel uit. “Op naar Amsterdam” klonk het al rap en steeds luider. Het kon niet anders dan dat de bakermat van ‘de croquet’ het decor van deze eerste editie zou worden.

Een select gezelschap van liefhebbers, waaronder onze goede vrienden van Frietkaart Tilburg, ontvingen een uitnodiging om dit feest met ons te vieren. Want dat is het, een regelrecht feestje. Niets meer en niets minder mensen. Een tocht die ons gaat voeren langs de grote vier: Van Dobben, Kwekkeboom, Febo en Holtkamp. Van lunch naar tussendoortje, via borrelhap richting diner. Alleen de kroket wordt van het menu gekozen. Genieten van begin tot eind.

De mooiste herinnering aan de kroket die de redactie koestert is er één van zo’n kleine 25 jaar geleden. We mochten mee naar Amsterdam, samen met ons beste vriendje en zijn moeder. Een vrouw met een feilloos gevoel voor de lekkere adresjes. Zij nam ons mee naar Eetsalon Van Dobben in de Korte Reguliersdwardsstraat. Wat daar ontstond heeft ons nimmer meer verlaten: onvoorwaardelijke liefde voor deze pracht van een snack. Het eerste fundament voor dit heerlijke www is daar gelegd mensen, zonder twijfel.

Geen wonder dus dat uitgerekend op die plek onze eerste Krokettentour van start ging. Het sentiment sloeg ons bij binnenkomst meteen op de ogen. We waren weer die kleine jongens. Och het was weer net als toen. Om ons verdomde snel weer te herpakken en voor het hele gezelschap een broodje kroket met een chocomel te bestellen. We zetten ons op een barkruk en genoten tijdens het wachten van een ouderwets stukje ambiance. Het meubilair, de medewerkers in hun witte overjas, de berg rosbief in de vitrine, het ouderwetse bord met het assortiment. Man wat is het hier prachtig, is het enige wat we nog denken.

“Zijn jullie er klaar voor jongons” klinkt het plots, een overjas schuift de bordjes op tafel en dan zijn we eindelijk los. Voor ons ligt een opengeklapt kadetje met op beide zijden een halve Van Dobben kroket. Het ziet er geweldig uit. Op tafel staat een glas afgetopt met mosterd klaar, we zwieren het over het krokante goud alsof we hier dagelijks te gast zijn. Het grote genieten is begonnen. Wat een kroket is het toch. Het is een inmiddels vertrouwde smaak want tegenwoordig is ie overal te verkrijgen. Maar jongensjongens wat een topproduct, het blijft gewoon één van onze favorieten. En hier, in deze schitterende, goede oude tijd wasemende eetsalon, smaakt hij het allerbest.

De neiging er nog één te bestellen moet worden onderdrukt, we maken ons gezelschap er op attent dat we nog maar net zijn begonnen. Eddie van Frietkaart stopt de portemonnee teleurgesteld weer terug in de achterzak. Een teleurstelling die godzijdank van korte duur zal blijken…

Wordt vervolgd.

Deel II