Deel II van het verslag van Culi’s Krokettentour. Een gang langs de grote vier van ‘de croquet’. Voor deel I klik alhier.
Het was een perfecte opening van de tour, ons bezoek aan Eetsalon Van Dobben. Eenmaal weer buiten knikken we tevreden naar mekander. Het is klip en klaar, de zin in nog een kroket is alleen maar groter geworden. Wat een geluk dat we slechts een paar passen verwijderd zijn van de Reguliersbreestraat. Op naar Kwekkeboom, de patissier inderdaad. Maar dat weerhoudt ze er in Amsterdam niet van naast al die heerlijke zoetwaren ook een prachtig kroketje te draaien.
Die van Kwekkeboom is wellicht wel het best verkrijgbaar van de vier. Al jaren staat de Kwekkeboom kroket in menig cafetaria door gans het land als dé kwaliteitskroket op de kaart. Daarnaast sinds enige tijd ook in het vriesvak van de super om de hoek te vinden. En dat is niet voor niks natuurlijk. Weer zo’n kroket waar de klasse vanaf straalt. Goed formaat, goudbruine gloed, zelfverzekerd ligt ie daar inmiddels voor ons op zijn broodje te glunderen.
We tasten meteen toe. Dan duurt het niet lang voor het besef daar is. Dit was te snel. Zo rechtstreeks uit die geweldige Van Dobben ambiance naar de kleine, net iets te drukke Kwekkeboom zaak. Dat hadden we anders moeten doen. Wat niet wil zeggen dat er niet met smaak wordt gegeten, een uitstekende rakker is de unanieme conclusie.
De wandeling naar de Ferdinand Bolstraat, wacht dat schrijven we nog een keer: Ferdinand Bolstraat kwam uiterst gelegen. Jawel oplettende lezer: op naar de Febo! Ooit begonnen als brood en banketbakker aan de Ferdinand Bolstraat en inmiddels uitgegroeid tot de bekendste snack automatiek van Nederland. Met sinds jaar en dag de kroket als vlaggenschip in het assortiment. En die weet ons altijd weer te verassen. Een kroketje uit de muur trekken alleen al, het blijft een prachtig fenomeen. En alles in de muur bij Febo is gewoon van uitstekende kwaliteit. Of het nu de kalfs, rund of satékroket is, het is kwaliteit met de hoofdletter K. Mooie kruidige, iets pittige jongens die bij heel het gezelschap in rap tempo achter de huig vliegen. En nog één! Want, was het credo: we zijn er nou toch!
Dan is je tour geslaagd. Tevreden keek de redactie toe naar dat heerlijk gezelschap vol enthousiasme voor ’s lands meest fascinerende snack. Dat het alleen maar mooier zou worden konden ze toen nog niet bevroeden…
Wordt vervolgd
Wat een talentvolle culischrijver is die Sjors zeg; een waardig opvolger van Johannes van Dam! Bondig, boeiend, ontzettend grappig en likkebaardend lekker is zijn beschrijving van de de zoektocht naar de ultieme kroket. Ik vind het razend spannend en ik verheug me nu al op het vervolg. Veel plezier en succes gewenst!
Dank voor de complimenten Merete en welkom op ons www! Ja, de spanning zit er goed in. Nog even geduld en je weet het. Hoewel wij hier op de redactie zo’n vermoeden hebben dat jij best weet welke kant het op gaat…