We maakten een sprongetje van geluk toen we bij onze dagelijkse gang langs ’s lands diepvriesvakken eindelijk weer eens iets nieuws ontdekten. Kant en klare black angus burgers lachten ons in hun verleidelijke verpakking toe. Wat een welkome aanvulling in het door separator schijfjes gedomineerde schap. Niet dat we daar op spugen hoor, maar op een eenzijdig aanbod wel, dus was een vreugdedans meer dan op zijn plaats. Dat is doorgaans de polonaise. Daar schamen we ons helemaal niet voor, want vermits efficiënt uitgevoerd ben je met zijn allen zo weer thuis. Het nuttige met het aangename verenigen staat hier hoog in het vaandel. Op zeker!

Eenmaal uit de verpakking zagen we pas wat een enorme joekels deze hamburgers wel niet zijn. We dachten dat er vier in het doosje zaten maar het bleken twee ferme rakkers van ieder 200 gram te zijn. Hoeveel geluk kan je op een dag hebben? Nadat de laatste tonen van het album Tropical Party hadden geklonken kon dan eindelijk het pannetje op het vuur.

Maar liefst 18 minuten baktijd schrijft de verpakking voor, de feestvreugde maakte rap plaats voor een nerveus makende twijfel. De culinaire onderbuik zei ons dat en dergelijke baktijd het resultaat op zeker zou verraggen. Maar een eerlijke test gebiedt nu eenmaal de instructies van de maker van het product te volgen. Met enige tegenzin keken we op de klok en met een diepe zucht jaagden we het vuur onder de pan.

Alle tijd om ons op de toppings te focussen. Cheddar, bacon, ui, augurk tomaat en sla. Klassiek. Onder een dekentje van curry en mayonaise. De hamburger is het bouwpakket voor de culinaire hobbyist.

Het resultaat mocht er simpelweg wezen. Zo zien we onze burgers graag. Erudiet en masculien tegelijk, geen snack doet dat de hamburger na. De tandjes erin! Dat hadden we beter niet gedaan. Na de tongstrelende toppings stuiten we inenen op 200 gram droogte. Compleet naar de ratsmodee, precies zoals verwacht. Waarom? Wat is het nut van zo’n groot stuk vlees verkopen met aanwijzingen die al het eetgenot op voorhand uitsluiten? Welk een cynist bedenkt in hemelsnaam zoiets? Het is de verwarring van een bestolen kind die de redactie bikkelhard treft. Een klapje dat even verwerkt moet worden, de maand is nog lang..