Och nasibal, we zijn niet altijd even eerlijk tegen je geweest. Met een kort “te droog” serveerden we je steevast af. Maar helemaal eerlijk was dat niet. Een incident van lang geleden had onze mening bijna voorgoed gekleurd.
Het moet halverwege de jaren negentig zijn geweest. Gedurende het wekelijkse uurtje onderricht in de rijvaardigheid. De dienstdoende instructeur, een kwal van een vent, dirigeerde ons een mistroostig industrieterrein op. Alwaar we halt hielden op enige afstand van een frietwagen. Het raampje ging omlaag en meneer begon met twee vingers in de lucht richting de snackkar te zwaaien. Na een bevestigend knikje uit de wagen dirigeerde hij ons richting parkeerplaats verderop. Lees verder Respect voor de nasibal →