Enige tijd geleden was de redactie van Culisjors uitgenodigd voor een treffen in de Belgische Ardennen. Toevalligerwijs deelden we het vervoer met een delegatie van de redactie van Frietkaart Tilburg. Een beetje regelmatig bezoeker hoeven we dus niet uit te leggen welke wending deze blog gaat krijgen. Inderdaad. Vlak over de grens bij Maastricht vroegen we de dienstdoende chauffeur bij de eerste afslag even aan het knipperlicht te kietelen. Want daar staat de niet te missen oranje keet van Frituur Woopy. De drie zat alweer in de klok, hoogste tijd voor een stukje 180 graden jolijt! Ons oog viel meteen op een reus van een snack die ons vriendelijk vanuit de vitrine toelachte. Een combinatie van twee van onze favoriete snacks: de berehap en de variado! In de volksmond ook wel de Beriado genoemd. Het variado gedeelte bestond uit stukjes frikadel en de onvolprezen cervela. Alsof ze wisten dat we langskwamen. Allez, in ons beste Frans zeiden we “un” en drukten priemend met de vinger op het glas. Bestelling succesvol geplaatst. De taal van de vetput spreken we allemaal. “Avec mayonaise” voegden we er vervolgens zelfverzekerd aan toe. Een twinkeling verscheen in de ogen van de bediende “ah, un connaisseur” leken ze te zeggen.
Bon. Na een kortstondig wachten werd ons de inmiddels gloepend hete Beriodo gepresenteerd. Een goed gevuld bakje mayoniase maakte het plaatje helemaal af. Een berehap an sich is al een behoorlijke rakker, de Beriado kunnen we gerust imposant noemen. Deren deed het ons uiteraard niet. De aanval is de beste verdediging is zo’n wijsheid waar je als rechtgeaarde Nederlander altijd op kan terugvallen in den vreemde. Op zeker.
Na de eerste happen maakte al snel een golf van heimwee zich over ons meester. Gevolgd door het besef dat wij en alleen wij koningen van de snacks zijn. Je bent potdomme nog geen 100 meter de grens over en niet alleen het asfalt is van inferieure kwaliteit. Die frikandel. Kraak nog smaak. De berehap. Niets van het kruidig boeket zoals wij het gewend zijn te bekennen. Ze mogen er dan een goed frietje kunnen bakken maar een moderne friture is zoveel meer dan een paar goede patatten. Wij van Culisjors.nl danken onze lieve heer op de blote knietjes dat we leven in een land, dat zich dat maar al te goed beseft.
Foto: Kiek d’n Duijs B.V. (voor al uw gevoelig plaatwerk)
Oei. Voor je het weet is het alweer juni en zijn wij zowaar vergeten bijtijds de cafetaria van de maand mei bekend te maken. Het is ons ook niet makkelijk gemaakt. Sinds we onlangs deze rubriek introduceerden worden we overspoeld met suggesties uit gans het land. Daar een keuze uit maken blijkt niet makkelijk. Want jongensjongens wat een pareltjes van snackbars is ons koude kikkerlandje toch rijk. Kosten nog moeite worden gespaard ons hiervan te overtuigen. Menig promotiefilm hebben we al mogen ontvangen. Die van Café Cafetaria De Pelikaan te Giessen sprak ons meteen aan. Bij Culisjors zijn we niet vies van een goed stukje gezelligheid gecombineerd met wat krokante hapjes. Bij De Pelikaan vielen we met onze neus in de boter.